Гимн Турции-Hymn of Turkey
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiрner aşarım;
Yırtarım daрları, enginlere sıрmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göрsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boрar.
«Medeniyyet!» dediрin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uрratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doрacaktır sana vaadettiрi günler Hak’kın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastıрın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oрlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uрruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak topraрı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
Deрmesin mabedimin göрsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa deрer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
Hakkıdır, hür yaşamış bayraрımın hürriyet;
Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal!
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiрner aşarım;
Yırtarım daрları, enginlere sıрmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göрsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boрar.
«Medeniyyet!» dediрin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uрratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doрacaktır sana vaadettiрi günler Hak’kın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastıрın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oрlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uрruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak topraрı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
Deрmesin mabedimin göрsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa deрer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
Hakkıdır, hür yaşamış bayraрımın hürriyet;
Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal!
Не бойся, не исчезнет в небе флаг,
Пока в стране есть хоть один очаг.
Флаг мне и моей нации звезда.
Ты, не сгоришь под небом никогда.
Не хмурься флаг, коль люди под тобой,
А улыбнись, ведь мой народ — герой.
Прости, что в битвах кровь он не берег,
Свобода — право всех в чьем сердце бог.
Не бойся, цепь не стиснет этих рук,
Для света солнца не найти препон.
Я все снесу, хоть горы встанут в круг,
Перетеку и через горизонт.
Не бойся воя — монстр Европы лют,
Но не задушит волю вой химеры
И туп его гнилой последний зуб
И щит в груди есть — истинная вера.
Не пустим братья, монстра на порог
И грудью отразим напор бесчестья.
Рождаться дням, что предсказал нам бог
И может быть чуть раньше и не счесть их.
Не просто по земле гуляй, а знай
Сколь предков в ней лежит без погребенья.
Ты — сын падших жертвой, дух их не предай,
Рай не меняй за все миры творенья.
Не жертва пасть за землю — долг и честь.
Сожми рукой, жертв кровь струится.
Бог все возьми и жизнь, и все что есть,
Не дай мне лишь с землею разделиться.
(далее не ритмизированный перевод)
У моей души лишь одна просьба к богу
Не допусти, чтоб рука врага коснулась места молитв
пусть эзан (Нет бога кроме аллаха и Магомет пророк его)
всегда будет звучать в моей стране
И тогда коснется лбом земли даже мой надгробный камень, если он будет
Мои кровавые слезы будут струиться из каждой раны
Выйдет из земли моя бестелесная душа
Может быть, моя голова поднимется и коснется неба
Развевайся славный флаг
Пусть будет кровь прощена ему
Уже никогда не исчезнет мой флаг и мой народ
Освобождение — право моего народа, который молится богу
Это В ПРИНЦИПЕ стыдно не знать гимн своей Родины...
Deрmesin mabedimin göрsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli